ЖӘНІБЕК ХАН (XV ғ. басы - 1470 ж.) - қазақ хандығының негізін салушылардың бірі. Барақ ханның баласы, Орыс ханның немересі. Ол Кереймен бірлесіп, өздеріне тәуелді көшпелі және жартылай көшпелі елдің бір тобын біріктіріп, XV ғасырдың 50-60 жылдарында Моғолстанға көшіп кеткен. Моғолстан ханы оларға Шу алқабы мен Қозыбасыдан жер бөліп берді. Көп үзамай Жәнібек хан мен Керей ханның қол астындағы халық саны 200 мыңға жетеді. Жәнібек пен Керей ханның күшеюінен қауіптенген Әбілхайыр 1468 жылы бүларға қарсы жорыққа аттанды, бірақ жол-жөнекей кенеттен қайтыс болды. Осы оқиғадан кейін олар Дешті Қыпшаққа қайтып оралды. Көп ұзамай билік қайтадан Орыс хан ұрпақтарына ауысты. Бұл хандардың ұрпағы Шайбан әулетімен үзбей 30 жылға жуық күрес жүргізді. 

ЖАНИБЕК ХАН (нач. XV в. - 1470) - один из основателей Казахского ханства, потомок хана Уруса, младший сын Барак хана. С захватом власти в Дешт-и Кыпчаке шайбанидов Абулхаиром часть кочевого населения во главе с султанами Жанибеком и Кереем отделилась и откочевала в Моголистаң обосновавшись в долинах реки Чу и Коз-Баши. Своей деятельностью Жанибек-хан и его сподвижники содействовали политическому объединению казахов и образованию Казахского ханства.